معنی شاه حسن - جستجوی لغت در جدول جو

شاه حسن(حَ سَ)

لغت نامه دهخدا

شاه پسند

(دخترانه)

گیاهی کاشتنی و زینتی که گلهای رنگارنگ چتری دارد

فرهنگ نامهای ایرانی

شاه پسند

گیاهی زینتی با گل های رنگارنگ چتری و برگ های بیضی شکل

فرهنگ فارسی عمید

شاه بسه

اکلیل الملک، گیاهی با برگ های بیضی شکل و گل های خوشه ای زرد که دم کردۀ آن در مداوای اسهال خونی، ورم معده و نزلۀ برونش ها نافع است
شاه افسر، گیاه قیصر، بسدک، ناخنک، شبدر زرد، یونجه زرد، بسک، بسه

فرهنگ فارسی عمید

شاه پسند

(پَ سَ)

نام محلی در کنار راه کرمانشاه و قصرشیرین میان ماهی دشت و چارریز در 604 هزارگزی تهران. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

ام حسن

(اُمْ مِ حَ سَ)

از دختران امام زین العابدین علیه السلام بوده است. (از تاریخ گزیده چ لندن، ص 204)

لغت نامه دهخدا

شیخ حسن

(شَ حَ سَ)

دهی جزء دهستان سردرود بخش اسکو از شهرستان تبریز است و 318 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

شاه گلن

(گَ لَ)

دهی از دهستان ایل تیمور بخش حومه شهرستان مهاباد. دارای 35 تن سکنه. آب آن از رودخانه. محصول آن غلات، توتون، چغندر و حبوبات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

شاه دین

(هَِ)

لقبی است که شعرای مصیبت سرای، حسین بن علی را دهند، لقبی که پیغامبر را دهند، لقبی که علی علیه السلام را دهند. (یادداشت مؤلف). شاه مردان. شاه نجف. شاه دلدل سوار، شاه زنبوران. امیر نحل. (مجموعۀ مترادفات ص 250)

لغت نامه دهخدا

قره حسن

(قَ رَ حَ سَ)

دهی از دهستان بیلوار بخش مرکزی شهرستان کرمانشاهان واقع در 5 هزارگزی جنوب خاوری مرزبانی نزدیک به قشلاق امیرمحترم. موقع جغرافیایی آن دامنه و سردسیر است. سکنۀ آن 185 تن. آب آن از چشمه و قنات و محصول آن غلات، حبوبات، توتون، صیفی، لبنیات. شغل اهالی زراعت، قالیچه، گلیم و جاجیم بافی است. راه مالرو دارد، و تابستان از طریق زرین میتوان اتومبیل برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

شاه چین

که شاه چیند، که شاه برگزیند و انتخاب کند، منتخب،
منتخب از ثمار، (یادداشت مؤلف)، چین اول از میوه و جز آن، بار اول که معظم میوه یا نیکوتر از آن چیده شود، چیدن برگزیدۀ میوۀ درختی را

لغت نامه دهخدا

شاه حسینی

(حُ سَ)

گویندۀ شاه حسین، و ’شاه حسین’ خطابی است که شیعیان امام سوم را کنند در مراسم سوگواری خاصه آنگاه که شاه حسین گویان قمه و شمشیر بفرق خود زنند و این در روز عاشورا است. قمه زن روز عاشورا، و عوام شاخسینی بسکون خاء معجم و فتح سین گویند. (از یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

شاه بسه

(بُ سَ / سِ)

دوایی است که به عربی آن را اکلیل الملک خوانند. (برهان) (شمس اللغات) (از رشیدی) (از جهانگیری) (از آنندراج). بمعنی اسپرک و اکلیل الملک. (منتهی الارب). رجوع به شاه افسر و اکلیل الملک شود

لغت نامه دهخدا

شاه پسر

(پِ سَ)

تعبیری تمجیدآمیز از پسری نیکوخصال و مؤدب به آداب و صفات پسندیده. پسر خوب

لغت نامه دهخدا

شاه پسند

که شاه پسندد. مرضی سلطان. آنچه پسند شاه شود. (فرهنگ نظام)

لغت نامه دهخدا

شاه پسند

(پَ سَ)

گلی است به شکل بوق کوچک که رنگهای مختلف دارد. (از فرهنگ نظام). تیره شاه پسند دارای برگهای متقابل. بعضی از آنها درخت یا درختچه و بعضی بوته های کوتاهند. جنس مهم آنها یکی شاه پسند است که گلهای رنگین چتری دارد و برای زینت کاشته میشود و جنسهای دیگر آن بصورت درختچه است و از نقاط گرم بمنطقۀ معتدله برده شوند و زینتی هستند. (از گیاه شناسی گل گلاب ص 251).
- شاه پسند درختی، نوعی از شاه پسند است.
- شاه پسند دوایی. رجوع به اکبو بران شود.
، قسمی از مرکبات لیمویی رنگ سخت پوست بصورت گلابی که طول آن به نه سانتی متر میرسد. (از یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

شاه حسنی

(حَ سَ)

دهی از دهستان رستم بخش فهلیان و ممسنی شهرستان کازرون. دارای 740 تن سکنه. آب آن از رود خانه فهلیان. محصول آن برنج و حبوبات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

شاه جان

شه جان، نام جایی است که آن را مرو گویند و شهجان نیز خوانند، (شرفنامۀ منیری)، نام ولایت مرو باشد، (جهانگیری)، نام ولایت مرو باشد و مرو شهری است قدیم از خراسان، (برهان قاطع)، مؤلف انجمن آرا نویسد: مرو را گویند آن را مرو شه جان نیز گفته اند، مرو اعظم بلاد خراسان بود و در میان مرو و نیشابور هفتاد فرسخ است و تا سرخس سی فرسخ و تا بلخ یکصد و دوازده فرسخ وگفته اند که شاهجان و شهجان از برای جلالت مرو گفته اند که بمنزل جان پادشاه است و ظن من این است که مرو شاه جهان بوده نه شاه جان است و حدیث نبوی
در تعریف مرو مروی است و گفته اند بنای آن از ذوالقرنین بود وتهمورس آن را عمارت کرده و هعای بنت اردشیر بهمن در آنجا بناها کرده و در اسلام بریده بن الخصیب صحابی آنجا را تصرف کرده و همانجا درگذشته و مدفون گشته است و مدتها دارالملک مأمون عباسی و سلاطین سلاجقه بود و سلطان سنجر در آنجا مدفون است و خزاین متعدد بر جامع آن موقوف بوده است، و در ورود لشکر تاتار خرابی بسیار دید و منهدم شده است و در این روزگار در تصرف امرای بخارا است، (انجمن آرا) (آنندراج)، و امروزه جزء روسیۀ است:
شد آواز نشاط و شادکامی
ز مرو شاه جان تا بلخ بامی،
نظامی،
رجوع به مرو و مروشاهجان شود

لغت نامه دهخدا

شاه جان

نام رودی بزرگ که از مرو شاهجان گذرد، (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

چاه حسنی

(حَ سَ)

چاهی نزدیک معدن النقره است که از آن زبیده بوده است. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

شاه حسین

(حُ سَ)

خطابی که شیعیان درمراسم سوگواری امام سوم حضرت حسین بن علی را کنند

لغت نامه دهخدا

شاه حسین

(حُ سَ)

شاه حسین اوبهی از فضلا و دانشمندان بود و زیردست مولی محمد بدخشی تربیت یافت و پس از فراغت از محضر استاد به عراق عرب مهاجرت کرد و در محضر دانشمندان بتحصیل پرداخت و گویا در سال 954 هجری قمری درگذشت و دیوان شعر دارد. (از الذریعه ج 9 ص 905)
نام پسر سوم شاه شرف الدین مظفر بن امیرمبارزالدین محمد. رجوع به تاریخ عصر حافظ ج 1 ص 102 و 187 و 447 شود

لغت نامه دهخدا

شاه حسین

(حُ سَ)

دهی از دهستان رمشک بخش کهنوج شهرستان جیرفت. دارای 8 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

شاه بن

(بَ)

میوه ای است ریز و بامغز که مردم آن را می خورند. قسم کوچک بن یعنی، حبه الخضرا باشد. (مخزن الادویه در کلمه حبه الخضراء). رجوع به حبه الخضراء شود

لغت نامه دهخدا

شاه پسند

گلی زیبا که برنگهای سرخ و سفید و زرد و بنفش و درشت که بوته های آن دارای ساقه های خاکی رنگ می باشد

فرهنگ لغت هوشیار

شاه پسند

((پَ سَ))

گیاهی است زیبا که سردسته تیره شاه پسندها است و جزو رده دولپه ای های پیوسته گلبرگ است. ساقه این گیاه چارگوش و زاویه دار و برگ هایش بیضوی دراز با دندانه های عمیق است. گل هایش به رنگ های سفید و قرمز و بنفش و زرد و آبی و غیره دیده شده است

فرهنگ فارسی معین

شاه پسند

کوهی در ارتفاعات جنوبی منطقه ی کردکوی

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی شاه حسن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما